PR-owcy nie gęsi i swój język mają…
Dziś chciałabym delikatnie zahaczyć o temat… języka. Na ten pomysł wpadłam tak naprawdę niedawno, podczas wyjątkowego dnia – Dnia Języka Ojczystego. Pewnie zastanawiacie się, dlaczego to dla mnie takie ważne? Z dwóch powodów.
A nawet z trzech. Pierwszy – ukończyłam filologie polską, to już chyba mówi samo za siebie. Drugi – pracuję jako specjalista ds. public relations i uważam, że język ojczysty, nasz język polski jest w tej pracy niezwykle ważny. I ostatni – jestem Polką i uważam, że polski jest jednym z najcudowniejszych języków na świecie. Znacie to powiedzenie? „Znam język polski – a jaka jest Twoja supermoc?”
Mimo, że nazwa mojego zawodu, mojego stanowiska, jest sama w sobie z innego języka, na każdym kroku podkreślam – używajmy naszego języka ojczystego. Nie mówmy jedynie o dedlajnach, brifach, skołczowaniu, czelendżach, czy asapach. Oczywiście dzisiejszy świat wymusza posługiwanie się zapożyczeniami z innego języka, a angielski stał się drugim językiem Polaków. Ale nie zwalnia nas to z konieczności posługiwania się poprawną polszczyzną.
Co powinien każdy dobry PR-owiec? Umieć pisać! To część tego zawodu. Ładnym językiem, bez błędów interpunkcyjnych i ortograficznych. Zwracam uwagi na przecinki, a poprawne mówienie zawsze było dla mnie ważne. To ja byłam tą osobą w rodzinie, czy wśród znajomych, która mówiła „Mamo, jest napisane, a nie pisze”, „Hej, mówi się włączać, a nie włanczać – przecież wiesz dlaczego!”. Czasem to innych irytowało, ale teraz to oni poprawiają innych, a ja mam satysfakcję J
Umieć się komunikować i mówić. Jasne, bez angielskiego teraz ani rusz. Zwłaszcza w naszej branży, w kontaktach z korporacjacjami, dużymi firmami. Na spotkaniach używamy przecież branżowego języka naszpikowanego zapożyczeniami. Ale dlaczego wprowadzamy, czasem na siłę, zagraniczne zwroty do naszego języka? Przecież parafrazując „PRowcy nie gęsi i swój język mają”.
I jeszcze na zakończenie – dziś (11.04) obchodzimy Światowy Dzień Radia. Piszę o tym, by przypomnieć, iż rzeczownik radio odmieniamy! Przez przypadki. Warto o tym pamiętać, gdy np. słyszymy audycję w radiu.
